Naast fractieondersteuner ben ik ook wijkverpleegkundige. In mijn dagelijkse werk zie en ondervind ik vaak de problemen van ons gezondheidszorgstelsel. Neem nu alleen maar de financiering van de zorg: uit welk potje moet wat betaald worden? WMO, WLZ, PGB of ZvW (resp. wet maatschappelijke ondersteuning, wet langdurige zorg, persoonlijk gebonden budget of zorgverzekeringswet). Maar ook de samenwerking met huisartsen en andere paramedici/zorgverleners zou makkelijker geregeld kunnen zijn. Nu bevinden de betrokken zorgverleners zich vaak in verschillende locaties, en overleg over een cliënt gaat vak per telefoon of mail. Dat zou toch makkelijker moeten kunnen?

Zorgtaken bundelen
Er wordt al gesproken over een elektronisch dossier waar iedereen toegang tot zou moeten hebben. Dat is een mooi streven, maar dit moet natuurlijk wel veilig (lees “hack-proof”) gebeuren. Om voor zorgverleners maar ook voor inwoners, dingen te vereenvoudigen zou ik, als ik het voor het zeggen had, het volgende willen voorstellen.

Neem een wijk, met x aantal inwoners. Kijk in de demografische opbouw van de wijk en bij het CBS naar de gemiddelden voor voorkomende ziektebeelden, operaties, geboorten, etc. voor de opbouw van inwoners voor die wijk. Aan de hand van die gegevens kan een huisartsenpraktijk opgezet worden, maar hierbij ook een tandarts, fysiotherapeut, ergotherapeut, wmo consulent, logopedie, wijkverpleegkundig team en alle andere disciplines die voor die wijk relevant zijn. Zet alle disciplines in een gebouw, waardoor overleg sneller en efficiënter gebeurt. Het elektronisch dossier is dan voor allen die werkzaam zijn in dat gebouw toegankelijk, maar daarbuiten niet (intern netwerk). 
Nu hoor ik mensen al zeggen; dan is er geen keuze meer… Maar hoeveel keuze heeft een burger nu? 
Toen wij in Zoetermeer kwamen wonen, in 2008, hadden wij ook geen keuze in huisarts, want de huisarts waar wij ons in wilden schrijven was vol. En ik weet uit ervaring, dat, wanneer je in het ziekenhuis ligt en naar huis gaat met thuiszorg, je ook niet altijd de thuiszorgorganisatie van je keuze krijgt, omdat die net geen ruimte hebben voor nieuwe cliënten.  
Een ander voordeel voor inwoners is, dat je huisarts en andere zorgverleners die je nodig kunt hebben, altijd in de buurt zijn, altijd in jouw wijk.

Houd het eenvoudig
En de financiering? Maak die eenvoudiger, veel eenvoudiger. Alle zorg betaald uit een potje, in ieder geval zolang iemand thuis woont. De zorg in verpleeghuis of andere instelling, kan uit een ander potje betaald worden. Noem het hoe je wilt, maar hou het eenvoudig. 
Betaal het vanuit verplichte verzekering, ingehouden vanuit het inkomen.

Dit alles is natuurlijk niet zo makkelijk te realiseren als ik zeg, hier zijn natuurlijk weer allerlei herzieningen in wetten voor nodig. Maar wellicht kan Zoetermeer een pilot starten in een wijk, met een of twee van dit soort gezondheidscentra die dan ook alleen voor inwoners van die wijk zijn, maar die dan ook gegarandeerd zijn van een huisarts en alle andere zorg die nodig is voor hen. 
En mocht het nu zo zijn, dat er voor een bepaald vakgebied te weinig werk is in een wijkcentrum, dan kan de medewerker uiteraard over meerdere centra ingezet worden.

Wie doet wat
Nu hoor ik u ook vragen: maar welke aanbieder van zorg gaat dan de fysiotherapie geven, of de wijkverpleging? Tja, wanneer alle zorg weer door de overheid betaald zou worden, maakt dat niet meer zoveel uit; dan is iedereen weer “ambtenaar”, maar totdat het zover is, moeten er afspraken gemaakt worden tussen de aanbieders onderling, wie in welke wijk de zorg gaat leveren. Dat moet toch mogelijk zijn?

Lya van der Linden
fractieondersteuner