Onze fractie heeft samen met het CDA vragen gesteld aan de gemeente over de gevolgen van de toeslagenaffaire voor Zoetermeerders. Wij willen dat deze mensen snel geholpen worden. Ons voorbeeld daarbij is de gemeente Rotterdam, dat besloten heeft om schulden van getroffenen over te nemen.

Ook veel gezinnen uit Zoetermeer zijn slachtoffer geworden van de toeslagenaffaire. 447 inwoners hebben zich gemeld als gedupuurde. Slechts 99 daarvan zijn op dit moment erkend als slachtoffer en hebben daarmee recht op compensatie. Wij willen dat de gemeente de resterende inwoners zo snel mogelijk helpt.

Samen met het CDA hebben wij de volgende schriftelijke vragen gesteld.

--------------------------------------

1. Van de 74 gedupeerden die geholpen worden door de gemeente hoeveel daarvan zijn (nog) niet aangemerkt als gedupeerden? In andere woorden worden tot op heden alleen gedupeerden die als zodanig erkend zijn (dus onderdeel van de 99) door de belastingdienst geholpen?

2. Gaat de gemeente actief alle 447 gedupeerden benaderen of zijn tot op heden alleen de ouders benaderd die erkend zijn als gedupeerde van het toeslagenschandaal? In aanvulling daarop hoeveel gedupeerden zijn er nu in totaal al benaderd?

3. Is het college het met de fracties eens dat als er 20 mensen in een maand gebeld worden het ongeveer een jaar zal duren voordat alle inwoners die zich als gedupeerde gemeld hebben daadwerkelijk gebeld zijn. Hoe kan dit proces versneld worden?

4. Het is goed om te lezen dat gedupeerden de opstelling van de gemeente waarderen en daar is veel waardering vanuit ons voor. Het belang om in de wijken dicht bij de inwoner te staan wordt hiermee extra benadrukt. Kan het college wel verklaren waarom er zo weinig mensen zich hebben gemeld nu er meer mensen gesproken zijn?

5. Wordt er bij gedupeerde ouders nagevraagd hoe de gemeente mogelijk andere ouders zou kunnen bereiken? Bij de fractie komen signalen binnen dat gedupeerden niet snel bereid zijn om hulp te vragen wellicht kunnen andere ouders daarbij voor meer inzicht zorgen zodat de gemeente de mogelijk toch gewenste ondersteuning kan bieden.

6. Leven met schulden betekent vrijwel altijd ook een ongezondere levensstijl en vraagt ook ondersteuning of hulp van de gemeente. Welke mogelijkheden heeft het college om schulden over te nemen of gemeentelijke schulden kwijt te schelden? In het memo van 20 april wordt er het een en ander over beschreven maar wat kan de gemeente nu echt zelf al doen op dit gebied zonder de besluiten vanuit landelijk af te wachten?

7. Is het college bereid vooruit te gaan lopen op kwijtschelding van (gemeentelijke) schulden om de ouders op korte termijn al verder te helpen indien dit geen nadelige gevolgen heeft voor de positie van de gedupeerde en hun gezin? Graag een toelichting?

8. Is het college bereid om in navolging van Rotterdam de (private) schulden en daarmee de financiële risico’s over te nemen vooruitlopend op een mogelijke landelijke regeling op dit gebied? Is het college daarmee ook bereid om de financiële risico’s te dragen voor het overnemen van deze schulden?

9. Wat is de status van de afhandeling van de klachten? Wij krijgen signalen door dat dit deel niet echt vlot en gedupeerden zelf acties ondernemen om beweging te krijgen in de afhandeling van hun klacht.