Zoals veel GroenLinksers ben ik de politiek in gegaan om Zoetermeer groener en socialer te maken. Het woord bezuinigen was daarbij niet het eerste woord wat in mijn gedachten op kwam. Helaas was en is dit wel de politieke realiteit waar je soms mee te maken hebt en wat je niet altijd in de hand hebt. Sinds vorig jaar weten we dat er structureel veel meer kinderen jeugdhulp nodig hebben dan dat er geraamd is. Tegelijkertijd vertikt het Rijk, ondanks aandringen van gemeenten, om zijn verantwoordelijkheid te pakken en te zorgen voor compensatie van de stijgende kosten.

Vanaf het moment dat we wisten dat de bezuinigingen eraan kwamen, hebben we nagedacht wat er nodig was om nog steeds die groene en sociale idealen overeind te houden. Dat dit een uitdaging ging worden in een coalitie met partijen als de VVD en LHN staat als een paal boven water. Het gedeelde motto was echter dat het ondanks de lastige keuzes, ook kansen zou bieden om dingen echt anders te gaan doen. Graag deel ik er drie met u.

De afgelopen jaren hebben we veel mails van inwoners uit de stad mogen ontvangen die baalden dat er geen ambitieus afvalbeleid is in Zoetermeer. Ook bij de fractie leefde dit gevoel, maar er was sinds het diftar-debacle 15 jaar geleden en de val van een wethouder over dit onderwerp weinig ruimte op dit dossier. Een van de kansen die we gegrepen hebben, was om te komen tot een afvalsysteem waarbij de vervuiler gaat betalen. Dit levert een substantiële kostendaling op, maar belangrijker een duurzamer afvalsysteem en dus een gezondere aarde!

Een lastig punt bij bezuinigingen is dat het grootste deel van de gemeentelijke begroting naar kwetsbare inwoners gaat. Op thema’s als armoede, jeugdzorg en WMO is het dan ook bijna onmogelijk om deze ongemoeid te laten. Er waren een hoop pijnlijke voorstellen in dit domein, waar ik de nodige nachten van heb wakker gelegen. Toch ben ik ervan overtuigd dat de bezuinigingen veel zwaarder waren als GroenLinks niet aan tafel had gezeten (bijv. een budgetplafond in de jeugdzorg). Tot slot worden ook hier de broodnodige vernieuwingen gerealiseerd door inwoners met schulden eerder en beter te helpen en kinderen van ontbijt te voorzien op school!

Ondanks de intro dat ik niet de politiek in ben gegaan om te bezuinigen, is dat wel de reden dat ik met de raad in aanraking kwam. 9 jaar geleden was er ook een bezuinigingsronde en werden de bouwspeelplaatsen wegbezuinigd en de locatie Voorweg verhuist. De pijn en frustraties om de huidige wijklocaties van de bieb weg te bezuinigen snap ik dan ook goed! Toch zie ik hier, 9 jaar later, juist ook kansen. De stenen moeten niet heilig zijn, maar juist de functie moet overeind blijven. Clusteren met andere organisaties in de stad zorgen voor een groter bereik. Het college gaat dan ook op zoek op welke manier de bieb een plek kan krijgen in het wijkgericht werken en de ‘huizen van de wijk’ die er komen.

Naast deze punten zijn er nog bijna 80 voorstellen die uitgevoerd gaan worden, maar je begrijpt dat dit bericht dan wat te lang gaat worden. Uiteraard ben je altijd van harte welkom om mij of een collega fractielid aan te schieten of een keer bij een vergadering te schuiven over een van de keuzes. Zeker ook als je denkt dat een maatregel zijn doel voorbij schiet. Alleen samen kunnen we ervoor zorgen dat we onze argumenten zo sterk mogelijk maken om de juiste keuzes voor de inwoners te maken!