Zo begon het

Het zal op mijn 17e geweest zijn, dat ik voor het eerst in aanraking kwam met politici. We wilden graag een trapveldje in Gouda. Mijn maatjes waren niet allemaal lieverdjes, zelf vond ik het leuk om te praten, dus  zo mocht ik het woord voeren. Maar als je je wijk wilt veranderen, dan moet je je laten horen. In eerste instantie ging dat niet zo lekker. Een toenmalige wethouder trok flink van leer en gaf mij en mijn vrienden er flink van langs i.v.m. jongerenoverlast. Maar een collega politicus liet hem inbinden. En gaf mij de kans om mijn verhaal te doen. En dat lukte! En eigenlijk vond ik dat ook wel erg leuk!

Jongste Goudse raadslid

Het vervolg is geschiedenis: zo ben ik lid geworden van de PvdA en de Jonge Socialisten in de PvdA (JS). Ik werd na het voorzitterschap van de JS in Gouda al gauw landelijk bestuurslid, en later landelijk voorzitter van de JS. En na de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 werd ik raadslid in Gouda. Ik was toen 19 jaar, en dus het jongste Goudse raadslid! Daar ben ik best trots op het feit dat ik het eerste raadslid in Gouda was met een Marokkaanse achtergrond. In 2012 werd ik Kamerlid voor de PvdA. Daarnaast ben ik ook buiten de politiek actief geweest. Ik was werkzaam bij MBO- Rijnland, maar in 2022, na het vertrek van Lilianne Ploumen werd ik opgeroepen om weer Kamerlid te worden. 

OV-kaart

Mijn portefeuille in 2022 bevatte onder andere Zorg en WMO. Ik ben nog steeds strijdbaar om voorzieningen toegankelijk te houden. Een van mijn mooiste acties was dat ik in 2017 de OV-kaart voor studenten ook toegankelijk maakte voor de MBO studenten. Dat zijn er zo’n 150 tot 200 duizend. Ik weet niet hoeveel bedankjes ik kreeg. Ook omdat ik natuurlijk bekend was bij MBO Rijnland in die tijd. 

Kopje onder

Mijn stokpaardjes zijn, net zoals bij de bibliotheekwet: Alle gemeenten moeten minstens een bibliotheek hebben. Dat moet ook gaan gelden voor het zwemmen. Op dit moment zie je dat er bij het zwemmen een financiële tweedeling ontstaat: kopje boven water of kopje onder water. Een traject voor het behalen van een A-diploma, kost al gauw zo’n 1000 euro, deels veroorzaakt door een duur zwembad zoals groot onderhoud en alle andere exploitatie(personeel)kosten. 

Om veilig buiten te kunnen spelen moet je wel kunnen zwemmen in ons waterrijk land. We moeten er wel wat voor over hebben. Op dit moment is er een zwemwater tekort. Er zijn wachtlijsten bij de zwemlessen en de meeste basisscholen geven geen zwemlessen meer.  Wij willen zwemles weer een basisvoorziening maken. We willen dat alle kinderen voor hun 12e jaar een A-diploma hebben. En dat willen we in de wet verankeren. Er moet een richtlijn komen voor gemeenten, zodat zij samen met scholen en zwembaden dit kunnen organiseren. En dat moeten we dan nationaal bekostigen. Zwemmen moet niet alleen vanuit veiligheid, maar zwemmen is ook sociaal en gezond en uiteindelijk gewoon leuk! 

Plezier

Ik geniet er van als dingen lukken, als ik 0,7 miljoen euro extra weet uit te trekken met steun van de Kamer om kinderen met een beperking een eerlijke kans te geven om te leren zwemmen is dat gewoon mooi . Onze politieke inzet wordt dan uitbetaald in kleine dingen, ook als je een collega helpt om een plan weer verder te krijgen. 

In de 2e kamer is de collegialiteit best groot, en dat heb je ook nodig. We moeten dat wel meer zichtbaar maken. We zijn daarin als team ook gegroeid, we doen nu meer met anderen dan vroeger. Ook de nieuwe Kamerleden moeten hun weg daarin vinden. 

Gelukkig kunnen we goed met elkaar over weg. Er zijn genoeg nationale en internationale spanningen die terecht veel aandacht eisen en stellen ons verantwoordelijk op.

Redactie Marga van der Tol en Klaas Dijkhuis